Szkolenie psa – moda, konieczność, a może wymysł?

Żyjemy w świecie, gdzie coraz bardziej rządzi nami moda dyktowana przez innych, a czasami nawet narzucana odgórnie. W końcu nie można tak odstawać od innych, bo trzeba, bo tak wypada… W ostatnim czasie, zapanował również pewien bum na robienie CZEGOŚ z psem. Nieważne co, ważne by coś robić. Moda, a może po prostu „owczy pęd”. Modne stały się takie hasła jak socjalizacja, spacer socjalizacyjny (ach jak to dumnie brzmi!), psie sporty, które obecnie przeżywają swój ogromny rozkwit, dzienniczek treningowy itd. Można by je tak wymieniać i wymieniać… Portale społecznościowe aż huczą od porad właścicieli psów, którzy starają się doradzić. Tworzonych jest mnóstwo grup, które zrzeszają osoby zainteresowane szkoleniem czy behawiorystyką. Tak więc czy szkolenie psa to moda, dyktowana przez świadomych właścicieli psów, rozsądek, czy może chęć przypodobania się innym?

Owszem, szkolenie psa stało się modne, jest na topie, jest popularyzowane i po prostu uznane za coś oczywistego. Szczególnie jeśli chodzi o psie przedszkole czy podstawowy kurs. Szkolenie specjalistyczne uznawane jest trochę za snobizm, bo w sumie mało kto, po podstawowym kursie, kontynuuje dalszą naukę psa. Przeważnie uważa się, że jest ono zakończone w momencie otrzymania papierka poświadczającego ukończenie szkolenia. Mimo to, coraz więcej osób decyduje się na zapisanie psa na profesjonalny kurs. Świadczy o tym przede wszystkim zwiększona świadomość właścicieli, a także chęć spędzenia dalszego życia z psem, który jest posłuszny i nie sprawia większych problemów. 

Nasze szkolenie w 2013 roku w Canid w Katowicach. Musiałam przejść na indywidualny tryb szkoleniowy, ze względu na początek nauki opanowywania emocji na widok innych psów.

Szkolenie psa, jak dla mnie, powinno być obowiązkowe. Dla każdego właściciela psa, a nawet osoby, która dopiero chce nabyć czworonoga – czy to z hodowli, czy ze schroniska (w tym przypadku koniecznie). Ale to pewnie tylko marzenie, dość odległe, by mogło ujrzeć światło dzienne. Chociaż kto wie, może kiedyś się ono spełni. Więc jeśli twierdzisz, że twój szczeniak jest najwspanialszy i najinteligentniejszy, że masz naprawdę sporą wiedzę na temat szkolenia oraz behawiorystyki, umiesz poradzić sobie z wieloma przeszkodami, a na osiedlu jesteś uznawany za „zaklinacza” psów, to wciąż zbyt mało i, przykro mi jeśli cię rozczaruję, o niczym nie świadczy. Bo radzenie innym i wytykanie im błędów, jest naprawdę łatwe. Trudniej jest zobaczyć wady u siebie i zapanować nad własnym psem, który jest poniekąd wyznacznikiem tego, co tak naprawdę umiemy jako opiekun.

Niektórzy uważają szkolenie za snobizm oraz niepotrzebne wydawanie pieniędzy, bo przecież z tego i tak nic nie będzie. Osobiście uważam, że taki kurs może dać naprawdę dużo – zarówno nam, jak i psu. Jednak tutaj warto zaznaczyć, że szkoleniowiec nie jest czarodziejem, który sprawi, że po pierwszej sesji wszystkie problemy odejdą w niepamięć, a pies stanie się posłuszny jak nigdy dotąd. On co najwyżej pokaże jak pracować z psem i pokaże błędy, które się popełniało. ;)

Tychy 2016 rok. Warsztaty rally-o.

W takim razie, co nam da taki kurs?

Budowanie więzi oraz zaufania – ktoś pewnie zapyta, jak można zbudować więź z psem, podczas godzinnych sesji treningowych. W dodatku tylko dwa razy w tygodniu. Przecież z psem żyjemy na co dzień, a nie tylko od święta, dwa razy w tygodniu. Owszem… Ale właśnie na szkoleniu poświęcamy mu sto procent uwagi, przez całą godzinę. Jesteśmy skupieni tylko i wyłącznie na pracy z nim. A w domu? Zajmujemy się nim, jednak nie poświęcamy mu pełnej uwagi. Bawimy się z nim, spacerujemy, ale w trakcie tego rozmawiamy przez telefon, zagadujemy znajomych, myślimy o mnóstwie rzeczy, które mamy do zrobienia, które trzeba przygotować… A pies? Mimo, że z jego punktu widzenia, nie powinien tego lubić (kto lubi naukę? :D), bo w sumie czegoś go tam uczymy, czegoś wymagamy, czasami wprowadzimy korektę, uwielbia te wyjazdy i cieszy się na sam widok zabieranej saszetki szkoleniowej. Cieszy się, bo właśnie wtedy jesteś tylko dla niego.

Socjalizacja z innymi psami oraz ludźmi – zapisując się na szkolenie, możemy być pewni, że znajdzie się tam kilka innych psów (chyba, że zdecydujemy się na tryb indywidualny). Jest to ważne szczególnie wtedy, gdy nasz psiak na co dzień nie ma kontaktów z pobratymcami. Dodatkowo uczy się, jak grzecznie mijać inne psy, ludzi, jak się witać.

Trening w grupie – może być to uznawane za wadę, bo szkoleniowiec nie poświęci nam zbyt dużej uwagi (w końcu są jeszcze inne osoby), jednak uczy to psa pracy w rozproszeniach. Dla niektórych psów skupienie uwagi przy innych psach czy ludziach, jest naprawdę trudne. Właśnie na tych zajęciach możemy to wypracować. 

Rozwiązywanie problemów oraz eliminowanie niepożądanych zachowań – każdy popełnia błędy, nikt nie jest nieomylny. Są sukcesy i porażki, a szkoleniowiec pokaże nam co robimy źle i da wskazówki.

Dobór odpowiedniej metody szkoleniowej oraz sprzętu do treningu – jest to bardzo ważne podczas szkolenia. Inaczej będziemy pracować z psem lękliwym, a inaczej z psem reaktywnym. Jedne psy będą chętnie pracowały na jedzenie, inne na zabawkę, a jeszcze inne tylko na nagrodę słowną. W tym również pomoże nam doświadczony szkoleniowiec. Kiedyś szkolono psy używając wyłącznie kolczatek. Dzisiaj, o dziwo, da się osiągnąć to samo, mając do dyspozycji normalną obrożę czy szelki. Owszem, pewnie będą przypadki, gdzie bez kolczatki się nie obejdzie, ale to szkoleniowiec powinien pomóc nam dopasować odpowiedni sprzęt i pokazać, co będzie dla nas i dla naszego psa najlepsze.

Warsztaty z Paulą Gumińską, Tychy 2017.

Jak widać, zapisanie się na kurs szkoleniowy z naszym psem, ma mnóstwo plusów. Mimo to, przez niektórych, dalej uważane jest to za bardziej hipsterskie podejście, niż rozsądek i konieczność. Może i stało się to bardziej modne, bo w końcu pies nie jest już tylko psem, a pełnoprawnym członkiem rodziny. Dążymy do tego, by mieć świetnie wyszkolonego i posłusznego psa. Wszędzie się huczy o pozytywnych metodach szkoleniowych, popularyzuje się spędzanie wolnego czasu z psem. Może jednak warto pomyśleć o pracy z psem pod czujnym okiem szkoleniowca, a nie zdawać się tylko i wyłącznie na swoją wiedzę? ;) Zachęcam do tego, bo wiem, że takie spotkania mogą dać nam naprawdę dużo. Wiecie, wiedzy nigdy za dużo. ;)